herfstdip

Ik dacht ik  ga een uitdaging aan, zo geraak ik terug in een loopritme. 6 dagen 6 km lopen om 6 uur 's morgens, dat is bijna gelukt het waren er 5 maar daarna zat ik niet meteen in 4de versnelling. Het vroeg opstaan doe ik nog wel 2 keer per week om zeker te zijn dat ik toch iets doe. Afgelopen zondag ging ik nog eens buiten lopen, eigenlijk geen zin, dus dacht ik onderweg loop ik toch gewoon een nieuwe weg in om het wat leuker te maken. Gevolg, 11 km gelopen, wel moeten stoppen om op google maps te kijken, kwestie van toch thuis te geraken.

Dit is ondertussen ook al weer effe geleden, stond de hele tijd als draft klaar. Vermits ik toch niets anders schrijf gooi ik dit er maar op, misschien een begin van iets moois....

De tijd vliegt ...

Het is al weer bijna Kerstmis, ik hou van overdrijven maar toch aan het tempo lijkt dat het nu gaat misschien toch niet overdreven.
En ze zeggen " time flies when you are having fun" maar blijkbaar vliegt de tijd ook als dingen tegenvallen, je stress hebt enz... Misschien maar goed anders duurt het langer. Dus nu nog een week om na te denken over een grote beslissing, doe je blijkbaar niet alleen op je 30ste en dan nog 3 weken wachten op resultaat waar ik zelf geen vat op heb maar wat een grote inpact heeft.
Maar om positief te eindigen , november Parijs, 3 nachten !!!!!
Nog enkele sfeerbeelden om te eindigen.

September

Ondertussen 7 september en de school is alweer een tijdje bezig, het was met een bang hart dat ik in augustus de datum 1/9 in mijn agenda zag. Het vorige schooljaar was niet goed geëindigd voor de oudste en de jongste had een slecht en zeer verdrietig jaar gehad. Deze laatste wilde dan ook een nieuwe school maar nieuw is niet altijd garant voor beter en de oudste wou perse zijn jaar overdoen in dezelfde school en daar heeft hij wat moeite voor moeten doen. Ondertussen is jongste nog gelukkig en heeft oudste nog altijd het idee dat alles goed gaat dus voorlopig loopt nog alles op rolletjes.
Lopen ging in augustus uiteindelijk nog redelijk goed, meer dan 100 km op een maand , niet ongelofelijk veel maar oké.  Voor september hopen we op nog meer hoewel er wat stress aanwezig is, privé en stress en lopen gaan bij mij niet samen. Stress en eten daarentegen ....

Bron

Aan alles komt een eind...;

Zelfs aan alle mooie liedjes, zoals het zomervakantieliedje dat voor mij echt nog wat langer mocht duren. Vanaf nu elke ochtend weer haast en spoed, kinderen opjagen die niet mee willen en daardoor zelf opgejaagd zijn en dan toch nog te laat komen enz... 

Wat lopen betreft ik augustus toch redelijk goed geweest 112.94 km in tegenstelling tot juli waar ik maar 18.31 km liep op een maand. 

Die laatste 2 weken halftijds werken , enkel in voormiddag was toch leuk. Zo ging ik naar Maasmechelen Village, maar ook mij jongste zoon naar outlet Roermond, wie zegt er dat je met jongens niet kan winkelen. 

Lage PH

Soms vraag een mens zichzelf af waarom je nog op smoelbook zit, het niveau van de reacties is laag net zoals de ph. En soms vraag ik mij af of men tegenwoordig artikels schrijft met de achterliggende gedachte dat hoe meer controverse hoe meer reacties op smoelbook en hoe meer aandacht. Wat spelling en stijl ziE e ik niet veel goeds. En het wil wat zeggen als iemand die geen groot schrijver is en bovendien slecht spelt dat ziet...

Een mens kan veel....

Neen, niet ik , maar de mensen die we zondag zagen afzien. We waren met de fiets richting Maastricht gereden voor de Ironman en zagen hoe Michael Weiss uit Oostenrijk onze landgenoot Van Cleven Michael voorbijging. Van Cleven, die duidelijk afzag We vreesden zelfs voor zijn 2de plaats  Maar ondanks dat Bas Diederen naar de 3de plaats opschoof, onder luid applaus,  kon hij niet meer bij de 2de in de buurt komen waardoor hij op dezelfde plaats strandde als vorig jaar.
Een voor een super atleten , net zoals al die anderen die meededen zelfs degene die niet finishte want de voorbereiding is al zo stevig dat ze niet voor iedereen is weggelegd.
En als je dan kijkt naar de laatste persoon die 16 uur en 15 min onderweg is geweest dan kun je toch niets anders dan bewondering hebben voor het doorzettingsvermogen van deze persoon die toen ze over de meet kwam nog kapotter was dan diegene die de race gewonnen heeft. Dus misschien als ik de volgende keer ga lopen en vind dat ik afzie moet ik maar denken aan haar en in plaats van te stoppen nog een tandje bijsteken.

Terug

Terug in Belgie, zondag aangekomen ,maandag nog vrij met de kinderen die nu terug bij hun papa zijn en vandaag terug aan het werk.
koffiekoeken op het werk, dus mijn voornemen om te stoppen met snoepen heeft niet lang geduurd...

Enkele impressies

Aftellen

Nog effe en dan vertrekken we naar Costa Rica, dat wil dus zeggen 2 weken niet lopen en voordien was het ook al moeilijk, examens zonen met ook wisselend resultaat. Toch raar dat je als ouder meer met de examens van je kinderen inzit dan vroeger met je eigen examens. Vandaar effe een idee "pikken" aannemen om toch iets te schrijven, wie van de drie.

A.

1. Ik heb ooit eens op een festival opgetreden.
2. Ik ben ooit eens in aanraking geweest met de politie.
3. Ik ben ooit ergens voor genomineerd geweest.

Ik zou niet weten welk talent ik, zou kunnen demonstreren. 

In contact met de politie, ook hier enkel door vervelende ex die er in slaagde een klacht in te dienen nadat we een afspraak hadden gemaakt. 

Het derde is me ook nog niet overkomen , hoewel ik van mijn partner vermoedelijk wel de nominatie krijg voor 's werelds meest chaotische en wanordelijke persoon, een nominatie voor beste huisvrouw zit er zeker niet in.

B.

1. Ik ben ooit eens in elkaar geslagen.
2. Ik heb wel eens een cursus gevolgd.
3. Ik heb wel eens een boete gehad.

Het eerste gelukkig nog niet en hopelijk gaat dat ook nooit gebeuren. 

Cursussen heb ik gevolgd maar meestal in het kader van mijn beroep dus niet echt uit pure interesse. 

En boetes, Ik vrees dat ik de tel kwijt ben ondertussen. Snelheidsboetes vallen hier ,spijtig genoeg , regelmatig in de brievenbus en door mijn vergeetachtigheid betaal ik regelmatig een boete op betalingen.

C.

1. Ik ben wel eens achttien keer achter elkaar in een achtbaan geweest.
2. Ik heb hoogtevrees.
3. Ik durf niet in achtbanen

Ik ga wel in achtbanen maar 18 is erover, nu vroeger toen ik jong was had ik schrik maar met het ouder worden is die schrik weggegaan. De meeste mensen worden blijkbaar voorzichtiger met het ouder worden maar bij mij is het juist andersom. De eerste jaren was ik geen held op de skilatten nu kunnen ze me overal ( bij wijze van spreken) neerzetten, blauw , rood of zwart maakt niet uit, ik heb bijna geen angst meer. En ik heb slecht dieptezicht dus ook geen hoogtevrees.

D.

1. Ik houd van Nederlandstalige muziek.
2. Ik ben naar drie concerten geweest.
3. Ik ben een grote fan van het Songfestival.

Ik ben niet echt grote fan van Nederlandstalige muziek, sommige wel , maar dat heeft niets met de taal op zich te maken. Alleen stoort de tekst me veel sneller als men in het Nederlands zingt wat raar is, want soms als ik in de auto naar de radio luister vertaal ik de teksten van Engelstalige liedjes en je kunt je niet voorstellen dat je dit effectief in het Nederlands zou  zingen. Vooral als mijn oudste zoon zijn muziek opzet ( genre rap/hiphop) dan zijn de vertalingen om rode oortjes van te krijgen. En toch mijn eerste concert was een Nederlandstalige groep,Doe Maar. Samen met mijn oudere broer want nog te jong om alleen te gaan in 1984 . Voor de rest heb ik weinig concerten meegemaakt, tenzij je toen nog Torhout Werchter meetelt en Night of The Proms, waar ik een aantal maal naar toe ben gegaan. Op de naam van de laatste kon ik niet komen , waardoor ik naar de site van het Sportpaleis ging en nu dus tickets heb gekocht voor Oscar and the wolfs in het najaar.

Het Songfestival , geen grote fan, maar ik kijk wel mee met de kinderen vooral voor de commentaar van Peter Van de Veire en de sfeer thuis.

De voorlopig laatste..

Mijn loopritme is tegenwoordig zeer onregelmatig , gebrek aan tijd in combinatie met het weer , leuk om in te zitten maar erin bewegen is wat minder. Dan waren er vorige 2 weken de examens, niet voor mij maar voor mijn 2 zonen. Toen ik zelf examens had , had ik meer vrije tijd dan nu :-)
Maar om een lang verhaal kort te maken , zondag stond er een loop op de agenda. Eentje die voor de eerste maal georganiseerd werd: de Hoeseler run. Zoals de naam zegt: in Hoeselt , naast Bilzen en dat ligt tussen Hasselt en Maastricht.
Op zaterdag was ik al de nummer gaan ophalen en 's avonds zijn we frietjes gaan eten , om zeker goed voorbereid te zijn ;-)

Mijn enigste doel was dit maal niet te stoppen, ik heb de neiging om tussenin altijd te stoppen en dat is niet goed. Dat kwam deels door stress veroorzaakt door frustraties wat eruit kwam op het moment dat ik ging lopen, maakte niet uit welke afstand. De  laatste drie maal dat ik was gaan lopen was dit dus al mijn doel geweest en het ging. Zondag lukte het ook , de tijd was niet om naar huis te schrijven maar ik was niet de laatste , oef.

Enkele sfeerbeelden...

Luna

Sinds 2 jaar en 5 maanden hebben we een hond, een Boomer wat eigenlijk niet en toch alles zegt. Het is geen rashond maar een kruising tussen vermoedelijk Maltezer en Terriër.

Blijkbaar zijn er katten en hondenmensen, ik ben eigenlijk beide, of eigenlijk ben ik een dierenmens.  Sommige mensen die jaren een hond gehad hebben nemen nu geen hond meer, de vrijheid om te doen wat je wil zonder nadenken is een luxe. Een hond is ook wel "werk" maar vergt niet elke relatie werk? Hoewel het wandelen met de hond eigenlijk ook goed is voor jezelf en zonder hond zou je toch maar sneller in je zetel kruipen, ik toch :-). En zoals ik de kinderen vroeger naar de opvang deed, doe ik nu de hond elke dag naar mijn mama want een hele dag alleen is zielig. Behalve woensdag dan blijft hij thuis, vermits ik maar een halve dag werk en samen met de kinderen thuis ben in de namiddag. Op vakantie mag ze mee maar als het niet kan gaat ze naar mijn ouders.
Dus ja, het is af en toe een gedoe, maar dat zijn kinderen ook :-)  En in tegenstelling tot kinderen zijn honden altijd blij als ze jou zien, niemand kan zo troosten als een hond zonder te kijken naar de oorzaak van het verdriet. Nieuwe samengestelde gezinnen zijn soms moeilijk, ook het onze, vaak , maar over de hond is iedereen het eens , het is de liefste schattigste hond die er bestaat en een beetje de lijm die ons samenhoudt.

Er is nog iets buiten lopen

Ja ik doe nog iets anders buiten werken en lopen, zo ging ik van vrijdag 28/5 tot zondag 30/5 naar Milaan samen met partner en een ander bevriend koppel. Met Ryanair vertrokken vanuit Keulen-Bonn naar Bergamo, Milaan. Slechts iets meer dan een uurtje vliegen, dan met een bus die we op voorhand geboekt hadden richting centrum op een uur en dan nog eventjes stappen tot aan het hotel.
De bedoeling van de trip was shoppen , en dat hebben we dan ook gedaan.

Maar we hebben ook lekker gegeten,

En ter compensatie veel gewandeld, elke dag meer dan 20000 stappen en vele leuke dingen gezien, zelfs de tijdrit van zondag. Tot groot plezier van vriend wiens grootste plezier de koers is, spijtig genoeg konden we Dumoulin niet zien omdat we onze vlucht moesten halen.

Ons hotel was oké voor 2 nachten, het is te zeggen de kamer was ruim en er was voldoende kastruimte, de badkamer was oké maar alleen zaten we op de 7 de verdieping en hadden dus slechts een klein zolderraampje. Voor ons niet echt erg omdat we weinig op de kamer verbleven, maar voor een langere periode is een raam met een uitzicht en eventueel terras toch leuker. Het ontbijt was uitgebreid en zeer goed, van vers fruit tot koffiekoeken en brood over muesli en eieren en spek. Eigenlijk te veel om op te noemen. 

Al bij al zeker voor herhaling vatbaar, ter informatie de buit voor mij een handtas en 2 paar schoenen. 

effe nog een extra wedstrijd tussendoor

Als de stad waar je woont een wedstrijd organiseert dan moet je daar toch aan mee doen. Dus op zondag 21/5 vertrok ik samen met husband op de fiets naar het cultureel centrum om in te schrijven. Daarna te voet richting centrum waar ik om 14 uur een 10 km ging lopen. Zeker het eerste stuk was zwaar , we gingen richting Alden Biesen en dat is behoorlijk bergop. Daarna ging het beter, enkel warm en dus kreeg ik het toch moeilijk. Een paar meter gegaan, echt geen karakter en ook de laatste meters deed ik niet de versnelling die ik zou moeten doen met als resultaat 1:00:34.4. En ik had zo graag onder het uur gelopen :-(

Enkele sfeerbeelden:

Dat viel niet mee...

Zoals de titel al aangeeft, het viel niet mee. En naderhand kan ik 2 oorzaken aanduiden namelijk de voorbereiding die de laatste weken was stilgevallen en het weer. De laatste voorbereiding was nochtans goed, ik had een playlist, had drinken en eten bij , mijn nummer was ik de dag ervoor gaan ophalen en ik was ingesmeerd. Maar toch , ik merkte toen ik aan 15 km kwam dat ik aan mijn limiet zat, vanaf daar heb ik af en toe moeten wandelen. Maar uiteindelijk heb ik wel uitgelopen , op 2 uur 27 min en nog iets dus wel sneller ( als je van snelheid kunt spreken ) dan vorige maal.  

Eten en drinken blijft een probleem, ik was echt uitgedroogd, een kilo minder dan ervoor en ik had enkel 2 gellekes gegeten. Na mijn bad voelde ik mij ook beroerd, effe rusten en recuperatiedrank hebben dat wel verholpen. Was nodig want zondag was natuurlijk moederkesdag en dat betekende bezoeken aan moeder en schoonmoeder in omgekeerde volgorde. 

Maar nu dit is afgelopen staan er korte races op het program, een 5 km in de achtertuin en een 10 km een paar km verder. Beide in juni, omdat ik toch echt wat meer ervaring moet opdoen zodat ik wat relaxter aan de start kom. 

Maar ondertussen troosten we ons met de volgende gedachte :-)